“ ประนีประนอม” จุดอ่อนหรือจุดแข็งในการบริหาร ! ?
@ การบริหารองค์กร “แบบไทยๆ”มีจุดแข็งที่น่าชื่นชมหลายอย่าง เช่นความเอื้ออาทร ความมีน้ำใจระหว่าง ผู้บริหารกับพนักงาน การปลูกฝังความกตัญญูรู้คุณของพนักงาน ฯลฯ และการบริหารแบบไทยๆ ก็มี จุดอ่อนที่เป็นอุปสรรคในการพัฒนา และจุดอ่อนบางเรื่องก็ทำให้องค์กรล้มเหลวไปเลยก็มี!
@ เรื่องที่จำเป็นต้องพูดถึงก็คือเรื่อง...“ความประนีประนอม” พูดได้เลยว่า เป็นคุณลักษณะที่อยู่ในสายเลือด อยู่ใน DNA ของหัวหน้า ของผู้บริหารทุกระดับที่บริหารแบบไทยๆมานานแสนนาน...อาจจะเป็นทั้ง วัฒนธรรมแบบไทยๆที่หล่อหลอมจนเป็นค่านิยมในเรื่อง ความประนีประนอม การรักษาหน้า การให้เกียรติซึ่งกันและกัน และทุกวันนี้ก็ยังคงเน้นใช้ บริหารด้วยความประนีประนอมกันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน! (ขยันใช้กันดีจริงๆ!)
@ การใช้ “ความประนีประนอม”ในการบริหารเมื่อเกิดความขัดแย้ง ก็จะทำให้ไม่ต้องถึงขนาดทำลายล้างกัน พอให้อภัยได้ก็ให้อภัย หรือทำเป็นลืมมันไปซะ....จะว่าไปก็เป็นข้อดีในการบริหาร(ถ้าใช้อย่างเหมาะสม ถูกคน ถูกสถานการณ์ที่จำเป็นต้องใช้)....แต่จะเป็นข้อผิดพลาดและเป็นทั้งจุดอ่อนและจุดตาย...ถ้าใช้แต่ความประนีประนอมบริหารมันซะทุกเรื่อง !
@ ผมคิดว่าในฐานะผู้นำ ผู้บริหาร ต้องมีน้ำใจ มีความเมตตา ไม่คิดแต่จะทำลายล้าง....แต่ไม่ได้หมายความว่า ต้องประนีประนอมกับทุกคน ทุกสถานการณ์ ! ผู้นำ ผู้บริหารที่ประนีประนอมทุกครั้งที่เกิดความขัดแย้ง ทุกครั้งที่มีปัญหา ผมถือว่าเป็นคนฟุ่มเฟือย ! เพราะเป็นพวกซื้อเวลาไปเรื่อยๆ ไม่กล้าตัดสินใจ !
@ บ่อยครั้งที่ผู้บริหาร มักจะประนีประนอม กับคนที่ชอบสร้างแต่ปัญหาให้กับหน่วยงาน-องค์กร ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรให้เด็ดขาด...ความประนีประนอมแบบนี้ เรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่า เป็นความเมตตาที่ขลาดเขลา ! ปล่อยให้ปัญหาบ่มเพาะ เรื้อรัง จนกระทั่งหน่วยงาน องค์กรถูกความประนีประนอมของผู้นำทำลายทางอ้อมโดยไม่รู้ตัว!
@ ในอีกด้าน ความประนีประนอม อาจเหมาะสมที่จะใช้กับ ทีมงานที่มีความตั้งใจที่ดี แต่ทำงานผิดพลาดโดยไม่ตั้งใจ ความประนีประนอมแบบนี้ คือความเมตตาที่แท้จริง ที่พร้อมจะให้อภัย ให้กำลังใจ ให้โอกาสแก้ตัว และในอีกมุม ความประนีประนอมที่จะใช้กับคู่ค้า เพื่อที่จะอะลุ้มอะล่วย รักษาน้ำใจ ความมีน้ำใจ ยอมนิดยอมหน่อย ไม่เอารัดเอาเปรียบคู่ค้า ผมก็คิดว่า นี่คือความประนีประนอมที่เป็นเสน่ห์ของการบริหารแบบไทยๆ.....
@ แต่บ่อยครั้งเหลือเกิน...ที่ผมเห็นผู้นำ ผู้บริหาร ใช้ความเด็ดขาด เอารัดเอาเปรียบกับพนักงานที่ไร้ทางสู้โดยไม่มีความประนอม หรือเอาเปรียบคู่ค้าอย่างไร้ความยุติธรรม แปลกแฮะ ! ที่ผู้นำพวกนี้ไม่เคยใช้ความประนีประนอมเลย! แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องเด็ดขาด ต้องจัดการกับ สถานการณ์ ความขัดแย้ง หรือตัวปัญหาในองค์กร ผู้นำพวกนี้กลับมุ่งมั่นแต่จะ ประนีประนอม หยวนๆกันไป....ช่างเป็นผู้บริหารที่ขี้ขลาดดีจริงๆ !
@ หลายๆท่าน อาจจะมีมุมมองที่ต่างกันในเรื่องความประนีประนอม บางคนก็ว่าเป็นจุดแข็งของการบริหารแบบไทยๆ แต่ถ้าจะถามความเห็นส่วนตัวของผม...ความประนีประนอมก็ถือว่าเป็นจุดแข็ง ถ้ารู้จักใช้ให้เหมาะกับสถานการณ์กับคนที่ควรใช้..และไม่ใช้บ่อยๆจนกลายเป็นนิสัยถาวร! และ ความประนีประนอมก็เป็นจุดอ่อนอย่างร้ายแรงถ้าบริหารด้วยความประนีประนอมกับทุกเรื่องกับทุกคน ! แล้วท่านหรือผู้นำของท่านล่ะครับ...ทุกวันนี้ กำลังบริหารองค์โดยใช้ความประนีประนอมเป็นจุดอ่อนหรือจุดแข็ง ?
