@ ในทุกองค์กรจะมี “คนสำคัญ”อยู่เพียงไม่กี่คนที่คอยขับเคลื่อนให้องค์กรก้าวไป หรืออยู่รอด คนสำคัญเหล่านี้เช่น ผู้นำสูงสุด ผู้บริหารระดับรองลงมา(บางคน) ผู้จัดการและหัวหน้างาน(บางคน) ไปจนถึงพนักงานที่มีความสามารถ (ก็แค่บางคนอีกนั่นแหละ!) ซึ่งกลุ่มคนเหล่านี้จะว่าไปแล้วรวมกันทั้งหมดมักจะไม่เกิน 20 % ขององค์กร แต่เป็นกลุ่มที่สร้างรายได้ สร้างความก้าวหน้า....
@ ในขณะที่มี “คนไม่สำคัญ”ที่เหลืออีกเป็นจำนวนมากในองค์กร ที่บางส่วนก็อาจจะไม่ตั้งใจไม่ทุ่มเท บางส่วนอาจเกเรบ้าง แต่มีกลุ่มที่น่าสนใจอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งมีความตั้งใจ มีความพยายามที่จะทำงานให้ดี แต่ผลงานอาจยังไม่ชัดเจน หรือไม่รู้วิธีการทำงานที่ถูกต้องเหมาะสม หรือแม้กระทั่งไปอยู่ในส่วนงานที่ไม่ตรงกับความถนัด ไม่ตรงกับจุดแข็งของตัวเอง......กลุ่มคนเหล่านี้ก็เลยกลายเป็นกลุ่ม “คนไม่สำคัญ” ที่มักจะถูกละเลย ไม่ใส่ใจ ที่สำคัญเป็นกลุ่มที่องค์กรดึงศักยภาพมาใช้ได้ไม่ถึงครึ่งที่คนกลุ่มนี้มี !
@ จะเกิดอะไรขึ้น ถ้า “กลุ่มคนไม่สำคัญ” บางส่วน ได้รับการขัดเกลา ได้รับการฝึกฝน ได้รับการชี้แนะอย่างถูกต้องและต่อเนื่อง มี Coach (ซึ่งก็คือหัวหน้างานและผู้บริหารนั่นแหละ)ที่คอย Coaching อย่างเป็นระบบ ทั้ง ซ่อมทั้งสร้าง กลุ่มคนไม่สำคัญกลุ่มนี้ที่มีอยู่ในทุกแผนก จะเปล่งศักยภาพเพิ่มขึ้นมาได้มากกว่าที่ใครจะคาดคิด !
@ ถ้ากลุ่ม คนสำคัญ ที่มีไม่เกิน 20 % ขององค์กรยังนำองค์กรรอดและรุ่งมาได้ถึงวันนี้ แล้วทำไมเรายังปล่อยให้ กลุ่ม”คนไม่สำคัญ”ที่เหลืออีก 80 % (ต่อให้คัดมาแค่ครึ่งของ 80% ก็ตาม)ทำงานไปเรื่อยๆไปวันๆ ทำไมไม่ดึงศักยภาพคนกลุ่มนี้ Coaching เพื่อกระตุ้นทั้งทัศนคติ และใช้ทักษะที่เป็นจุดแข็งของคนกลุ่มนี้ เพื่อให้หน่วยงานและองค์กร ทั้ง “ก้าวและแกร่ง”ยิ่งขึ้นไปกว่านี้ครับ ? ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าเสียดายนะครับ !
@ ใครจะทำหน้าที่นี้ ? ก็หนีไม่พ้นหัวหน้างานและผู้บริหาร ที่ต้องรู้ว่า กลุ่มคนไม่สำคัญเหล่านี้ ใครบ้างที่มีทัศนคติที่พอใช้ได้ไปถึงดีแต่ยังขาดทักษะที่จำเป็น ดึงคนเหล่านี้มาหล่อหลอม สร้างทัศนคติที่แข็งแกร่ง ให้เห็นคุณค่าของตัวเองและให้รับรู้ว่าองค์กรก็เห็นคุณค่าของคนกลุ่มนี้ !
@ หลังจากนั้น ค่อยแยกแยะเป็นรายทีมย่อย หรือรายบุคคลเพื่อ ต่อยอดจุดแข็งที่แต่ละคนมี (ขอยืนยังว่าธรรมชาติไม่ลำเอียง คนทุกคนถูกสร้างให้มีทั้งจุดอ่อนและจุดแข็ง แต่ปัญหาก็คือ หัวหน้าหรือผู้บริหารส่วนมากมักจะมองเห็นแต่จุดอ่อนของลูกน้อง แต่ไม่เคยมองเห็นและใช้จุดแข็งของลูกน้องเลย เศร้าจริงๆ!)
@ อาจจะใช้เวลาบ้าง (ซึ่งไม่น่าจะเกิน 3 เดือน) กลุ่มคนไม่สำคัญที่เคยมีอยู่ประมาณ 80 % ขององค์กร บางส่วนจะค่อยๆพัฒนาจากการขัดเกลา บ่มเพาะ หล่อหลอมอย่างถูกต้องด้วย Coach (ก็หัวหน้านั่นแหละ!)และกลุ่มคนเหล่านี้จะค่อยๆกลายเป็น “คนที่มีแนวโน้มจะเป็นคนสำคัญ” ไปจนถึง คนที่สำคัญ ในเวลาไม่นาน !
@ คงเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสำหรับแต่ละองค์กรไม่น้อย ที่ยังคงปล่อยให้คนจำนวนไม่น้อย (ที่หลายคนมีแววโดดเด่นตอนมาอยู่ใหม่ๆด้วยซ้ำ)ค่อยๆกลับกลายไปเป็นกลุ่มคนไม่สำคัญ ที่ทำงานไปวันๆ ในทุกแผนก !
@ แต่จะเป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง....ถ้าหัวหน้าและผู้บริหาร เริ่มกลับมามองกลุ่มคนเหล่านี้ ทยอยพัฒนากลุ่มคนเหล่านี้ ดึงศักยภาพที่กลุ่มคนเหล่านี้มีมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับองค์กรและคนเหล่านี้เอง....มีแต่ได้กับได้ แล้วทำไมยังปล่อยให้กลุ่มคนไม่สำคัญเดินกันให้พล่านไปทุกแผนกทั้งองค์กรโดยไม่คิดที่จะทำอะไรอีกล่ะครับ ?!
โดย : อ.ธีรพล แซ่ตั้ง